Franciszek Villon-pierwowzór poety wyklętego

François Villon (ur. 1431 lub 1432, zm. 1463)

Życie:

Był jednym z najwybitniejszych francuskich poetów średniowiecza. Jego prawdziwe nazwisko brzmiało François de Montcorbier lub François des Loges. Był autorem Małego Testamentu i Wielkiego Testamentu.

Urodził się w Paryżu w bardzo ubogiej rodzinie. Studiował i uzysał tytuł magistra na Sorbonie. Ze względu na swój temperament i awanturnicze usposobienie, nie mógł znaleźć sobie miejsca w uporządkowanym świecie.W młodości był uczestnikiem licznych bijatyk aż w końcu został zawodowym przestępcą, członkiem zbrodniczej organizacji, więźniem skazanym na śmierć. Po bójce z księdzem Filipem de Charymore (który umarł w wyniku otrzymanej rany) trafił do więzienia Chatelet i został skazany na karę śmierci. Ostatecznie uniknął szubienicy, ponieważ zmieniono mu karę na 10 lat wygnania. Po cudownym uniknięciu śmierci Villon napisał "Wielki testament", w którym żegnał się ze światem i prowadził rozrachunek życia.Uciekł z Paryża w 1463 roku i prawdopodobnie w tym samym roku zmarł.

Twórczość:

• twórczość nacechowana jest ciężkimi doświadczeniami poety między innymi długim pobytem w więzieniu.
• Villon łączył w swojej poezji radość z rozpaczą, śmiech z płaczem, poczucie własnej wartości z pokorą.
• Zafascynowany był nieuchronnością śmierci oraz przemijalnością.
• Często w swoich wierszach posługuje się obyczajową i artystyczną prowokacją.
• Stworzył on groteskowy, ale równocześnie też wzruszający obraz świata, gdyż drwił z ówczesnego porządku.
• W jednym ze swych utworów stwierdza natomiast, że mógłby żyć dostatnio i spokojnie gdyby został księdzem.
• W swojej twórczości odrzucał wizję życia po śmierci.
• Twierdził, że życie zamyka się w ziemskiej perspektywie, a każdy człowiek zmierza do nieuchronnego i ponurego kresu.

Cytaty z Wielkiego Testamentu:

• "Potrzeba ludzi pcha do zbrodni;
  A głód wywabia wilki z boru".
• "Zaliż nie lepiey pod łachmanem
  Bydź żywym niźli leżeć w grobie
  Z tem, żeś był kiedyś wielkim panem?"
• "Nikt się od śmierci nie wykupi za berło ani za talara"
• "Nie pytay, kędy hoże dziewki
  Idą stąd y na iakie brzegi,
  Iżbyś nie wspomniał tey przyśpiewki.
  Ach, gdzie są niegdysieysze śniegi!"